Harry Potter / Charmed CrossOver

[Prince Charmed]

Hallo allemaal!
ik had even zin om een belachelijk verhaal te schrijven dat ging over Charmed én Harry Potter. Neem het alsjeblieft niet te serieus, ik weet dat een hoop dingen niet kloppen en als je het 6de boek nog niet heb gelezen, kan dit wat spoilers bevatten.


Een Alternatief Einde

Harry schreeuwde van de pijn, het leek net of zijn botten in brand stonden. Net zo plotseling als de pijn begon stopte het ook. Harry keek op, met tranen in zijn ogen. Daar stond een magere man, met een onnatuurlijk witt gezicht, felrode ogen en een slangenneus, met zijn toverstok in de aanslag. Het was Voldemort.
‘Genoeg gehad, Potter?’ Het was meer een mededeling dan een vraag.
Harry opende zijn mond om te zeggen dat hij het toch nooit zou vertellen, maar Voldemort had zijn toverstok alweer omhoog. Opnieuw de brandende pijn door zijn hele lichaam.
‘En nu, Potter, vertel je me waar het is!’ Er was een kleine ondertoon van angst te horen in zijn vreemde hoge stem. ‘Zeg me waar de ring is, of je zult me smeken om je nu ter plekke te doden.’
Harry glimlachte in zichzelf. Ondanks de benarde situatie waarin hij zich bevond, wist Voldemort blijkbaar niet dat Perkamentus de ring vorig jaar al had vernietigd. Waar Perkamentus die zwarte hand aan over had gehouden en daardoor al zwakker was geworden. Hij moest iets doen. Hij kon hier niet zomaar doodgaan. Hij dacht aan al de mensen die hij was verloren door de man die nu voor hem stond. Het begon met zijn ouders, en eindigde met Sirius en vorig jaar zelfs Perkamentus. Dit scheen hem nieuwe moed te geven. Hij moest en zou ze wreken, hij was de enige die het kon.
Harry keek om zich heen, naar een manier om de aandacht van hem af te leiden. Hij bevond zich in een kleine kamer, zonder deuren. Hij vroeg zich af hoe hij hier terecht was gekomen, maar kon het zich niet herinneren.
Harry keek Voldemort uitdagend aan, niet wetend wat hij moest doen. Voldemort keek woedend terug.
‘Antwoord mij!’ schreeuwde hij en tot Harry’s verbazing zag hij dat Voldemort waterige ogen had.
Harry wist dat de ring een Gruzielement was en dat er een stukje van Voldemorts ziel in zat, maar hij snapte niet hoe die ring zoveel voor Voldemort kon betekenen dat hij Harry niet gelijk had vermoord. Harry had het afgelopen jaar inderdaad 4 Gruzielementen vernietigd samen met zijn vrienden en met de ring van Voldemort erbij zijn dat er in totaal 5. Harry was er inderdaad dichtbij om alle Gruzielementen te vernietigen, maar Voldemort was nog steeds beschermd, hij was nog steeds niet sterfelijk.
‘Ik zie dat je het weet, het enige dat ik niet zie is waar en dat ga je me nu vertellen!’ Harry zag de paniek in zijn ogen, het leek bijna of Voldemort gek geworden was.
‘Nee.’ Zei Harry simpel. Blijkbaar was deze ring terugvinden belangrijker dan hem doden. Harry zag de pijn in Voldemorts ogen toen hij dit zei, en hij kon niet geloven wat hij hier meemaakte. De meedogenloze Voldemort, stond hier voor hem, en keek radeloos om zich heen. Het leek alsof hij toch kon liefhebben, en blijkbaar had het iets met deze ring te maken. De radeloosheid ging terug naar woede. Voldemort hief zijn toverstok weer op en riep:
‘Cruc…’, maar stopte plotseling. Harry die vastgebonden aan een ketting aan de muur zat, keek verbaasd om zich heen. Niet dat hij het erg vond, maar waarom stopte Voldemort?
Plotseling zag hij in een hoek van de kamer blauwe en witte bolletjes verschijnen. Wat was er hier aan de hand? Hij keek naar Voldemort, maar hij leek niet half zo verbaasd als Harry. Hij had zelfs helemaal geen uitdrukking op zijn gezicht. Het enige wat hij deed was een stap achteruit zetten.

[Prince Charmed]

‘Nee, niet nu.’ fluisterde Voldemort, maar zodat Harry het net kon horen.
De bolletjes vormden lichamen, vrouwelijke lichamen. Uit die bolletjes kwamen plotseling drie vrouwen te voorschijn! De vrouwen keken om zich heen en zagen Harry op de grond liggen.
‘Kijk, daar is hij!’ zei de middelste en ze wees naar Harry. Ze had kort donker haar en ze was iets kleiner dan de gemiddelde vrouw. De andere twee vrouwen waren iets groter, de een, het leek de oudste, had lang bruin haar tot over haar schouders en de andere had lang zwart, duidelijk geverfd, haar. De laatste leek de jongste van de drie.
De middelste van de vrouwen kwam op Harry af en trok aan de kettingen.
Harry zag dit alles vol verbazing aan. Waren deze vrouwen helemaal gek geworden? Zagen ze Voldemort daar niet staan? Hij wilde ze waarschuwen, ze leken zo aardig.
‘Kijk uit, daar staat Voldemort!’ schreeuwde hij.
De vrouw die naast hem stond keek hem aan en knikte.
Harry keek naar Voldemort die aan de grond genageld bleef staan op de plek waar hij stond.
‘Dus hier heb je al die tijd uitgehangen’, hoorde hij de vrouw naast hem zeggen. ‘Ik dacht dat je dood was.’ Het leek alsof Harry pijn in de stem van de vrouw hoorde, maar hij kon het zich net zo goed verbeeld hebben.
Voldemort keek de vrouw aan met een vreemde uitdrukking op zijn gezicht.
‘Wat doe je hier, Phoebe?’
Harry keek Voldemort verbaasd aan. Kende hij deze vrouwen? Waarom had hij ze niet meteen vermoord. Of ze waren natuurlijk ook slecht en hoorde deze vrouwen bij hem. Maar Harry kon dit niet geloven. Deze drie vrouwen leken goed en aardig.
‘Wat denk je dat ik hier kom doen! Ik kom je stoppen om deze jongen te vermoorden!’
‘Dit is niet jullie probleem. Ga terug naar waar je vandaan komt en hou je bezig met onschuldigen redden in jullie eigen gebied!’
Opeens was de stem van Voldemort heel anders, niet meer onnatuurlijk hoog, maar een lage zware mannenstem, het leek bijna menselijk.
‘Nee,’ zei Phoebe, ‘Ik heb een visioen gehad, toen ik dit medaillon aanraakte.’ Ze deed haar hand in haar zak en haalde er een medaillon uit. ‘Ik zag je deze jongen martelen, en jij weet net zo goed als ik dat ik nog nooit een visioen genegeerd heb.’
Voldemort keek met grote ogen naar het medaillon, en Harry’s hart sprong op. Het laatste Gruzielement!
‘Geef me dat medaillon!’ eiste Voldemort en hij richtte zijn toverstok op Phoebe.
Phoebe lachte sarcastisch. ‘Wat doe je eigenlijk met dat stokje, Cole?’
Harry kon zijn verbazing niet langer verbergen. ‘Cole? Ik dacht dat Voldemort Marten heette! En wie zijn jullie en wat doen jullie hier? Als ik jullie was zou ik hier zou snel mogelijk weggaan! Hij zal jullie vermoorden! Ik red het hier wel, ik ben de enige die hem kan verslaan, ik ben de Uitverkorene!’
Phoebe keek Harry aan. ‘Uhm, ja’ zei ze, maar ze schonk verder niet veel aandacht aan hem. ‘Stop maar met verstoppen, Cole. Je kunt nu nog terug. Ik weet dat je nog wat goeds in je hebt.’
Plotseling viel Voldemort voorover. Tenminste zo leek het, maar er bleef een andere man staan. Een lange knappe man met donkere haren. Hij stond in precies dezelfde positie als Voldemort, met zijn toverstok in de aanslag. Op de grond lag het lichaam van Voldemort. Cole gooide de toverstok naast zich neer, en er verscheen een bal van energie in zijn hand.
‘Ik moet weten waar de ring is, Phoebe, ik moet het weten.’
‘De ring? Welke ring? Waar heb je het over Cole?’
‘Ik moet het weten!’ Deze man leek langzaam gek aan het worden. Hij maakte aanstalten om een laag voltage energie bal naar Harry te gooien toen hij opeens uit elkaar spatte.

[Prince Charmed]

Harry kon zijn ogen niet geloven. Wat gebeurde hier allemaal? Wie zijn deze mensen en wat is er met die man gebeurd? Hij zag achter de man, de oudste vrouw staan, met haar handen vooruit. Net toen Harry van de verbazing was bekomen leken de uit elkaar gespatte stukjes man weer aan elkaar te smelten! Cole was weer één geheel.
‘Piper,’ zei Cole, terwijl hij zich omdraaide en naar de oudste vrouw keek, ‘Ik kan niet zeggen dat ik dat gemist heb’. Hij leek weer een beetje bij zinnen.
Harry kon het allemaal niet meer hebben. ‘WAAR GAAT DIT OVER? Ik zie Voldemort daar op de grond liggen, is hij dood? Dat kan namelijk niet! Ik ben de ENIGE die hem kan doden, zoals de profetie zei! Dan zal iedereen mij dankbaar zijn en krijg ik eindelijk de aandacht die ik verdien!
Cole keek Harry aan. ‘Willen jullie dit ventje echt laten leven? Het zou voor iedereen beter zijn als hij er niet meer was. Hij is ongelooflijk arrogant en paradeert maar rond. Hij denkt dat hij alles is en vraagt om aandacht als een baby.’
‘Het is inderdaad niet het beste mens, maar dat betekent niet dat hij dood moet! Nou, Paige heb je het vanquishing potion? Er is iemand in deze kamer die het wel verdient dood te gaan.’
De jongste vrouw pakte een flesje uit haar zak wilde het gooien richting Cole.
‘Wacht!’riep hij, ‘Je wilt toch niet..!’
Paige keek Cole aan. ‘Cole, ga even opzij.’
Cole zette een stap opzij en nu werd Voldemort voor Paige zichtbaar.
‘Wacht even, Paige, eerst moet dit medaillon worden vernietigd.’ Phoebe gooide het medaillon in de lucht, in de richting van Piper, die weer iets met haar handen deed en het medaillon ontplofte in de lucht. Toen gooide Paige het flesje op Voldemort. Voldemort deed eindelijk zijn ogen open en schreeuwde het uit. Even later was hij verdwenen.
De drie zussen en Cole keken alsof dit elke dag gebeurde.
‘Nou, dan hebben we blijkbaar nog een magische wereld gered’ zei Paige.
Harry keek ze met grote ogen aan. ‘Jullie hebben hem vermoord! Maar hoe? Ik was de enige volgens de profetie, ik… ik…’
‘Er zijn andere manieren om iemand te doden dan met een raar stokkie’ zei Piper. ‘Nou, dit hebben we ook weer gehad, stuur die jongen naar zijn school en dan kunnen wij ook weer gaan.'
‘Nee!’ zei Cole plosteling. ‘Ik moet eerst weten waar de ring is!’
‘De ring is allang vernietigd!’ mopperde Harry. Hij had het hier helemaal gehad.
‘Wat?’ riep Cole uit. ‘Het was mijn trouwring Phoebe! Deze vreemde snuiter had hem gestolen, toen ik hem aan mijn oma liet zien. Ik moest hem bezitten om erachter te komen waar hij was, maar hij wist het zelf ook niet. Ik las zijn gedachten en zag dat deze jongen, hij wees op Harry, het wel moest weten! En nu is hij vernietigd!’
Phoebe keek hem aan. ‘Je hebt verder geen mensen vermoord?’
‘Nee, ik probeer goed te zijn, ik heb nog maar een paar krachten over uit de limbo en ik wilde ze gebruiken om die ring terug te krijgen! Het was mijn enige herinnering aan… aan ons.’
‘Piper heeft me verteld over wat je gedaan had voor haar en Leo.’
‘Ik deed het voor jou, Phoebe.’
‘Ik weet het’
‘HALLO, hij heeft me gemarteld! Dat kun je hem niet zomaar vergeven!’ riep Harry uit.
‘Nee, dat was Voldemort die het probeerde over te nemen. Niet dat ik er erg veel tegen heb gedaan. Ik moest die ring vinden, snap je.’
Even deed niemand iets. Toen maakt Phoebe een beweging. Ze liep naar Cole en kuste hem.
‘Je hebt de ring niet nodig om je ons te herinneren, Cole. Ik hou van je. Ik heb er veel overnagedacht en ik zie nu in dat we je niet genoeg gesteund hadden. We vanquisten je toen je de Source of all Evil was, terwijl je zelf niet eens de Source wilde worden. Het was allemaal het plan van de Seer. Dat zie ik nu in. Het spijt me, Cole. Het spijt me echt. Ik had je moeten vergeven.’
Cole keek Phoebe aan voor een moment en kuste haar toen en ze shimmerden weg.
‘Ok, Paige, laten wij ook maar gaan.’ Zei Piper.
‘HEY, en ik dan?’ riep Harry. ‘Laten jullie me hier gewoon zitten?’
‘Ohja, hij is er ook nog. Ze deed weer iets met haar handen en de kettingen schoten los.
Paige ging voor hem staan stak haar hand naar voren en zei ‘Zweinstein’.

[Bernadet]

Haha ik vind het erg leuk verhaal.
Vooral het deel van Cole Voldermort is! haha ;D
Ik vond het alleen jammer dat Harry zo OOC was,
ietsje minder.
Maar toch een super verhaal!

[Prince Charmed]

Haha, ja dat Harry OOC is, heb ik idd expres gedaan. Op het begin is hij nog wel normaal, maar toen dacht ik opeens aan boek 5, en dat hij nogal schreeuwerig toen was, dat vond ik het minst leuke aan Harry. En ach het hele verhaal sloeg al nergens dus, dus zo'n Harry paste er ook nog wel bij

Bedankt voor het lezen ;D

[Paigethecutest]

Ik ga het nog wel eens lezen als ik tijd gehad heb om het 6e deel te lezen. Eerst nog boek voor Nederlands en Engels uit, dan ander boek wat ik erg graag wil lezen, en dan HP6... duurt nog best lang.

[Bernadet]

mcmahon said:

Haha, ja dat Harry OOC is, heb ik idd expres gedaan. Op het begin is hij nog wel normaal, maar toen dacht ik opeens aan boek 5, en dat hij nogal schreeuwerig toen was, dat vond ik het minst leuke aan Harry. En ach het hele verhaal sloeg al nergens dus, dus zo'n Harry paste er ook nog wel bij

Bedankt voor het lezen ;D

Het was erg leuk om te lezen.
Hoop dat je binnenkort misschien nog wel 1 schrijft
*HINT* *HINT* haha

[Liz]

Harry leek inderdaad niet echt op de Harry uit de boeken Maar wel een heel leuk verhaaltje Voldemort bezeten door Cole, hoe verzin je het briljant!
Schrijf je vaker van dit soort leuke 'onzin'verhaaltjes?

[Prince Charmed]

liz said:

Harry leek inderdaad niet echt op de Harry uit de boeken Maar wel een heel leuk verhaaltje Voldemort bezeten door Cole, hoe verzin je het briljant!
Schrijf je vaker van dit soort leuke 'onzin'verhaaltjes?

Haha, eigenlijk niet Maar ik zat te denken aan het einde van Charmed, en hoe ik het graag zou zien. Cole terug en bij Phoebe ;D
Ook omdat er dit jaar geen Harry Potter boek uitkomt vroeg ik me natuurlijk af hoe Harry Potter zou eindigen. Natuurlijk hoop ik op een wat spectuculairder einde van Voldemort (en misschien zelfs van Harry) dan dit, (hoe makkelijk kan het zijn ) maar het doel van dit verhaal was om Cole en Phoebe terug bij elkaar te krijgen. Dat is één van de redenen waarom Harry zo OOC was


Maar ik vond het op zich wel grappig om zo'n verhaal te schrijven, met zo'n crossover, dus misschien doe ik het ooit nog wel eens

Bedankt voor het lezen ;D