Post by Mariet on Jan 6, 2005 11:10:12 GMT 1
IK heb er eigenlijk gewoon een aflevering van gemaakt en eindelijk is die af! Het is heel lang (vind ik zelf dan) dus pak er maar chips bij 
Ik moet het in 2-en verdelen anders past het er niet op!
-----------------------------------------------------------------------
De hulp van Cole..
Een nieuwe dag was aangebroken in huize Halliwell. Piper stond in de keuken en maakte een heerlijk ontbijtje vanwege het feit dat ze precies vijf maanden zwanger is. Alles verliep prima totdat er een enorme knal van de zolder kwam en tegelijkertijd een hoop gestommel. Piper, Phoebe, Paige en Leo renden naar boven. Ze troffen een kamer vol troep aan, niks lag nog op zijn plek. Opeens riep Phoebe: ”Het boek der Schimmen is weg!!” Er werd heel verbaasd gekeken en toen zei Paige: “Maar alleen goede mensen kunnen dat toch aanraken of ligt het nu aan mij?” Piper antwoordde hierop: “Misschien dat iemand het betoverd heeft of zo, dat verklaard dan ook die harde knal..” Niemand begreep wat er nu werkelijk was gebeurd. “Ik ga het aan de Wijzen vragen, misschien dat ze iets weten.” zei Leo en orbde weg. “Het enige wat we nu nog kunnen doen is wachten op Leo en kijken of hij nieuws heeft.” zei Piper met een diepe zucht.
Na een half uur gewacht te hebben kwam Leo eindelijk terug georbd. De uitdrukking op zijn gezicht was niet erg goed. Hij begon te vertellen: “Er is een demon die zich kan veranderen in een goed persoon maar niet vergeet wat voor een duivels plan hij heeft. Na ongeveer vijf minuten verandert hij weer terug naar zijn eigen gedaante en is de kans groot dat zijn plan gelukt is. Omdat jullie nu geen boek meer hebben is er maar één manier om erachter te komen wie hij is en hoe jullie hem kunnen verslaan. Jullie hebben de hulp van Cole nodig.” Opeens rende Phoebe de trap op en plofte huilend op haar bed neer. Piper en Paige gingen achter haar aan. “Ik kan toch geen hulp van Cole vragen?!” snikte Phoebe. “O liever toch, het komt allemaal wel goed. Maar op dit moment is hij blijkbaar de enige die ons kan redden, we hebben geen ander keus. Ik denk dat het ’t beste is als jij hem belt! “ zei Piper. “Hm.. Als het echt moet..” antwoordde Phoebe met een hele diepe zucht. Paige zei: “Zullen we je even allen laten of wil je dat we bij je blijven?” Hierop antwoordde Phoebe: “Sorry, ik doe het liever alleen als jullie het niet erg vinden.” Paige en Piper wenste haar succes en liepen rustig naar beneden en vertelde het aan Leo. Ondertussen had Phoebe de telefoon al gepakt en het nummer ingetoetst. De telefoon ging over.. Opeens zei een stem: “Hallo.” Phoebe haalde diep adem en vroeg: “Cole, ben jij dat?” Het was even stil maar toen zei de stem: “Ben jij dat Phoebe?” Phoebe hoorde aan zijn stem dat Cole het was en begon te vertellen: “Cole, we hebben je hulp nodig. Het boek der Schimmen is gestolen door een demon die zichzelf goed kan maken maar daarbij zijn duivelse plan niet vergeet. Leo heeft het bij de Wijzen gevraagd en volgens hen was jij de enige die ons kan helpen Wil je alsjeblieft nu komen, dan kunnen we erover praten…” zei Phoebe bedachtzaam. De telefoon werd opgehangen en opeens stond Cole voor haar.”Cole, ik had nooit gedacht dat je zou komen.” zei Phoebe een beetje opgelucht. “Waarom vraag je nu opeens wel mijn hulp, ik ben toch kwaadaardig volgens jou? Wat zei je ook alweer.. hm.. Ohja! Eens slecht, altijd slecht, of niet soms?” vroeg Cole een beetje boos. “Alsjeblieft, zo meende ik het niet, ik dacht als ik maar lang genoeg zo over je denk is er misschien nog een kans dat ik je kan vergeten, maar dat lukt niet! Ik houd nog steeds zielsveel van je maar het heeft niet zo mogen zijn.” antwoordde Phoebe en voordat Cole daarop iets kon zeggen ging ze weer verder:”Toen je Belthazor nog was, heb ik altijd geloofd dat je goed was, ik vertrouwde je met honderd procent. Iedereen heb ik er van weten te overtuigen dat je een goed mens was. Maar toen werd je de bron en vertelde je me niks. Je liet het toe dat je weer slecht werd. Daarmee heb je alles kapot gemaakt. Het spijt me Cole, het is gewoon zo moeilijk voor me.” Even was het stil. Toen begon Cole aarzelend te praten: ”Phoebe, ik heb je nooit kwaad willen doen. Ik hield van je en dat doe ik nog steeds met heel mijn hart. Ik ben veranderd en zo kan ik blijven, maar jij bent de enige die mij daarbij kan helpen. Misschien dat we.. nadat we die demon hebben verslagen.. kunnen proberen alles uit te praten en opnieuw te beginnen. Het hoeft niet te lukken maar als we het maar proberen geeft mij alweer hoop.” Phoebe keek bedachtzaam naar Cole en zei toen met een diepe zucht: ”Ik zou niets liever willen dan dat.”<br>
Ik moet het in 2-en verdelen anders past het er niet op!-----------------------------------------------------------------------
De hulp van Cole..
Een nieuwe dag was aangebroken in huize Halliwell. Piper stond in de keuken en maakte een heerlijk ontbijtje vanwege het feit dat ze precies vijf maanden zwanger is. Alles verliep prima totdat er een enorme knal van de zolder kwam en tegelijkertijd een hoop gestommel. Piper, Phoebe, Paige en Leo renden naar boven. Ze troffen een kamer vol troep aan, niks lag nog op zijn plek. Opeens riep Phoebe: ”Het boek der Schimmen is weg!!” Er werd heel verbaasd gekeken en toen zei Paige: “Maar alleen goede mensen kunnen dat toch aanraken of ligt het nu aan mij?” Piper antwoordde hierop: “Misschien dat iemand het betoverd heeft of zo, dat verklaard dan ook die harde knal..” Niemand begreep wat er nu werkelijk was gebeurd. “Ik ga het aan de Wijzen vragen, misschien dat ze iets weten.” zei Leo en orbde weg. “Het enige wat we nu nog kunnen doen is wachten op Leo en kijken of hij nieuws heeft.” zei Piper met een diepe zucht.
Na een half uur gewacht te hebben kwam Leo eindelijk terug georbd. De uitdrukking op zijn gezicht was niet erg goed. Hij begon te vertellen: “Er is een demon die zich kan veranderen in een goed persoon maar niet vergeet wat voor een duivels plan hij heeft. Na ongeveer vijf minuten verandert hij weer terug naar zijn eigen gedaante en is de kans groot dat zijn plan gelukt is. Omdat jullie nu geen boek meer hebben is er maar één manier om erachter te komen wie hij is en hoe jullie hem kunnen verslaan. Jullie hebben de hulp van Cole nodig.” Opeens rende Phoebe de trap op en plofte huilend op haar bed neer. Piper en Paige gingen achter haar aan. “Ik kan toch geen hulp van Cole vragen?!” snikte Phoebe. “O liever toch, het komt allemaal wel goed. Maar op dit moment is hij blijkbaar de enige die ons kan redden, we hebben geen ander keus. Ik denk dat het ’t beste is als jij hem belt! “ zei Piper. “Hm.. Als het echt moet..” antwoordde Phoebe met een hele diepe zucht. Paige zei: “Zullen we je even allen laten of wil je dat we bij je blijven?” Hierop antwoordde Phoebe: “Sorry, ik doe het liever alleen als jullie het niet erg vinden.” Paige en Piper wenste haar succes en liepen rustig naar beneden en vertelde het aan Leo. Ondertussen had Phoebe de telefoon al gepakt en het nummer ingetoetst. De telefoon ging over.. Opeens zei een stem: “Hallo.” Phoebe haalde diep adem en vroeg: “Cole, ben jij dat?” Het was even stil maar toen zei de stem: “Ben jij dat Phoebe?” Phoebe hoorde aan zijn stem dat Cole het was en begon te vertellen: “Cole, we hebben je hulp nodig. Het boek der Schimmen is gestolen door een demon die zichzelf goed kan maken maar daarbij zijn duivelse plan niet vergeet. Leo heeft het bij de Wijzen gevraagd en volgens hen was jij de enige die ons kan helpen Wil je alsjeblieft nu komen, dan kunnen we erover praten…” zei Phoebe bedachtzaam. De telefoon werd opgehangen en opeens stond Cole voor haar.”Cole, ik had nooit gedacht dat je zou komen.” zei Phoebe een beetje opgelucht. “Waarom vraag je nu opeens wel mijn hulp, ik ben toch kwaadaardig volgens jou? Wat zei je ook alweer.. hm.. Ohja! Eens slecht, altijd slecht, of niet soms?” vroeg Cole een beetje boos. “Alsjeblieft, zo meende ik het niet, ik dacht als ik maar lang genoeg zo over je denk is er misschien nog een kans dat ik je kan vergeten, maar dat lukt niet! Ik houd nog steeds zielsveel van je maar het heeft niet zo mogen zijn.” antwoordde Phoebe en voordat Cole daarop iets kon zeggen ging ze weer verder:”Toen je Belthazor nog was, heb ik altijd geloofd dat je goed was, ik vertrouwde je met honderd procent. Iedereen heb ik er van weten te overtuigen dat je een goed mens was. Maar toen werd je de bron en vertelde je me niks. Je liet het toe dat je weer slecht werd. Daarmee heb je alles kapot gemaakt. Het spijt me Cole, het is gewoon zo moeilijk voor me.” Even was het stil. Toen begon Cole aarzelend te praten: ”Phoebe, ik heb je nooit kwaad willen doen. Ik hield van je en dat doe ik nog steeds met heel mijn hart. Ik ben veranderd en zo kan ik blijven, maar jij bent de enige die mij daarbij kan helpen. Misschien dat we.. nadat we die demon hebben verslagen.. kunnen proberen alles uit te praten en opnieuw te beginnen. Het hoeft niet te lukken maar als we het maar proberen geeft mij alweer hoop.” Phoebe keek bedachtzaam naar Cole en zei toen met een diepe zucht: ”Ik zou niets liever willen dan dat.”<br>
© XFietjeX
